Hallucinogenen zijn er in veel verschillende smaken en ze beschikken over een grote reeks van visuele, auditieve en emotionele effecten. Tegelijkertijd worden deze psychedelische middelen steeds meer onderzocht vanwege hun medische toepassingen bij de behandeling van klachten als PTSS, angst, trauma’s en tal van andere problemen.

De twee meest populaire hallucinogenen zijn zonder twijfel LSD en paddo’s - al is in Nederland de magic truffle ook extreem populair. Voor dit artikel maakt het onderscheid tussen de twee echter niet zo uit, want zowel paddo’s als truffels bevatten de werkzame stof psiloycbine. Mocht je je afvragen wat nou eigenlijk het verschil is tussen LSD en paddo’s, dan zit je hier helemaal goed. Dat is namelijk precies waar we het vandaag over gaan hebben!

LSD, paddo’s en truffels

LSD werd in in 1934 door de Zwitserse wetenschapper Albert Hoffman gesynthetiseerd. Paddenstoelen met de van nature voorkomende psychedelische verbinding psilocybine zijn al duizenden jaren te vinden in regio's in Zuid-Amerika, Mexico en de Verenigde Staten. In totaal zijn er meer dan 200 soorten psychedelische paddestoelen bekend. Naast paddo’s is psilocybine dus ook aanwezig in magic truffels, ook wel sclerotia genoemd.

Paddo's, truffels en LSD bevatten alle drie chemicaliën die zich binden aan de serotonine-receptoren van de hersenen. Wanneer iemand LSD gebruikt, wordt hun sympathische zenuwstelsel gestimuleerd, wat een stijging van de bloedsuikerspiegel, een toename van de lichaamstemperatuur en pupilverwijding veroorzaakt. Ook worden de barrières tussen de visuele cortex en informatiedragende gebieden in de hersenen afgebroken, waardoor complexe hallucinaties hun intrede maken.

Voor een recente studie zijn 649 gebruikers van psychedelische middelen ondervraagd over hun ervaringen met deze stoffen. 606 (93,4%) hadden ooit LSD gebruikt, tegen 583 (89,9%) gebruikers die weleens psilocybine gebruikt hadden. 297 personen gaven tevens aan andere psychedelica te hebben gebruikt, zoals mescaline (psychedelische cactussen), DMT of 2-CB.

De verschillen

Uit de enquête zijn een aantal interessante conclusies gekomen over de verschillende ervaringen met LSD en psilocybine, waarvan dit enkele highlights zijn:

37,7% van de participanten vond psilocybine een fijnere drug dan andere psychedelica. 42,1% vond LSD juist weer fijner. Deze gelijke aantallen van participanten was volgens de onderzoeker een goede basis om de effecten van de twee drugs te bekijken.
De redenen waarom gebruikers LSD fijner vinden dan psilocybine zijn o.a. minder misselijkheid, meer controle, socialere effecten en meer energie. Psilocybine-liefhebbers vinden paddo’s en truffels natuurlijker, meer emotioneel, diepgaander en meer spiritueel.
De setting van een psychedelische reis bepaalt voor een groot deel hoe een trip eruit ziet. Opvallend is dat beide stoffen in vrijwel exact dezelfde settings worden gebruikt: LSD en psilocybine scoorden respectievelijk 31,6% en 39,3% voor ‘buiten mét activiteit’, 18,5% en 15,5% voor ‘buiten zónder activiteit’ en 41,2% en 41,3% voor ‘thuis’. De kleine verschillen laten zien dat LSD vaker wordt gebruikt tijdens activiteiten buitenshuis, en dat paddo’s meer een ‘relaxte’ drug zijn.
Psilocybine wordt vaker gebruikt als een hulpmiddel bij persoonlijke groei of voor gezondheidsvoordelen dan LSD. LSD wordt daarentegen vaker gebruikt ter recreatie.
Beide stoffen worden niet alleen gebruikt om plezier te hebben, maar ook om ‘out of the box’ te denken, of om in een totaal ander level van denken te komen.